Stress op de werkvloer: waarom wachten als je nu al stappen kunt zetten?

Twee weken geleden verscheen er een alarmerend bericht op NU.nl: het aantal werknemers dat zich ziek meldt vanwege stressgerelateerde klachten is in vijf jaar tijd met 36% toegenomen. Inmiddels komt één op de vier verzuimdagen in Nederland door stress (bron: ArboNed & HumanCapitalCare).
De impact is groot: werknemers die uitvallen door stress zijn gemiddeld 252 dagen niet volledig inzetbaar, bij een burn-out zelfs tien maanden. En vaak duurt het nog maanden voordat reguliere zorg of begeleiding op gang komt. Maar waarom zouden we wachten, als de eerste stappen nú al gezet kunnen worden?
Hoe herken je de signalen?
Stress en overbelasting sluipen er vaak langzaam in. Signalen kunnen zijn:
- Verminderde concentratie en geheugenproblemen
- Slechter slapen of vaak vermoeid wakker worden
- Meer prikkelbaarheid of emotionele reacties
- Minder plezier in werk en sociale contacten
- Lichamelijke klachten zoals hoofdpijn, gespannen schouders of hartkloppingen
Het begint vaak subtiel – en juist daarom is vroegtijdige aandacht zo belangrijk.
Burn-out gaat niet alleen over werk
Een veelgehoorde misvatting is dat burn-out alleen een werkgerelateerd probleem is. Natuurlijk kan werkdruk, reorganisatie of een lastige werksfeer bijdragen, maar de werkelijkheid is vaak veel complexer.
Een burn-out is meestal het resultaat van een optelsom van factoren:
- Werk: hoge verwachtingen, gebrek aan autonomie, onduidelijke doelen
- Privé: mantelzorg, opvoeding, relatieproblemen, financiële zorgen
- Persoonlijk: perfectionisme, verantwoordelijkheidsgevoel, moeite met grenzen stellen
- Maatschappij: de continue druk om bereikbaar en “aan” te staan
Juist die combinatie maakt dat iemand langzaam leegloopt en uiteindelijk vastloopt.
Alleen thuisblijven is niet genoeg
De arbodiensten benadrukken: meer preventie, vroege signalering en bredere samenwerking zijn cruciaal. En daar zit de kern.
- Want alleen thuisblijven en hopen dat rust voldoende is, werkt zelden.
- Als je patronen niet doorbreekt – in jezelf én in je omgeving – is de kans groot dat de klachten terugkomen.
- Herstel betekent dus niet alleen opladen, maar ook leren anders te kijken, anders te doen en soms ook het gesprek aangaan met je omgeving of werkgever.
Wat kun je zelf doen?
- Sta stil bij je energiebalans: wat geeft energie, wat kost energie?
- Plan herstelmomenten: pauzes, wandelen, sporten, creatieve activiteiten.
- Praat erover met je leidinggevende, collega of iemand die je vertrouwt.
- Schrijf je gedachten en gevoelens op om patronen te herkennen.
Wat kun je doen als iemand in je omgeving vastloopt?
- Benoem wat je ziet, zonder oordeel.
- Luister en wees beschikbaar, soms is gehoord worden al een opluchting.
- Stimuleer kleine eerste stappen, zoals samen wandelen of een gesprek plannen.
- Wijs op ondersteuning: van huisarts tot coach.
Wat kan ik als coach betekenen?
Als coach bied ik een laagdrempelige en snelle ingang om hoofd, hart en data weer op één lijn te brengen. Juist als reguliere zorg pas na maanden beschikbaar is, kan coaching helpen om:
- Inzicht te krijgen in oorzaken en patronen – werk én privé
- Handvatten te vinden om gedrag en gewoontes duurzaam te veranderen
- Weer regie en perspectief te ervaren
- Samen te kijken naar de rol van de omgeving, zodat terugval wordt voorkomen
Want waarom zou je vier maanden wachten, als je vandaag al kunt beginnen met de eerste stap? Ik leer jou jezelf kennen en vanuit daar keuzes maken die voor jou werken, niet alleen op de korte termijn maar duurzaam!

